Blogs & Articles: Het “Bullish” Argument Voor Bitcoin (Deel 3) 🔗 6 years ago

De evolutie van geld

De moderne monetaire economie is geobsedeerd door de rol van geld als ruilmiddel. In de 20e eeuw hebben staten de uitgifte van geld gemonopoliseerd en het gebruik ervan als oppotmiddel voortdurend ondermijnd, waardoor de onjuiste overtuiging ontstond dat geld in de eerste plaats als ruilmiddel wordt gedefinieerd.

Velen hebben bitcoin bekritiseerd als een ongeschikt geld omdat de prijs ervan te volatiel was voor gebruik als ruilmiddel. Dit is echter het paard achter de wagen spannen. Geld is altijd geëvolueerd in fases, beginnende met de rol als oppotmiddel, en dan pas de rol als ruilmiddel. Eén van de vaders van de marginalistische economie, Stanley Jevons, legde uit dat:

Historisch gezien…. lijkt goud in de eerste plaats te hebben gediend als een goed dat waardevol is voor sierdoeleinden; in de tweede plaats als oppotmiddel; in de derde plaats als ruilmiddel; en ten slotte als rekeneenheid.

In moderne terminologie evolueert geld altijd in de volgende vier fasen:

1. Verzamelbaar object. In de allereerste fase van zijn evolutie zal geld worden gewaardeerd enkel en alleen op basis van zijn bijzondere eigenschappen, die gewoonlijk een gril van zijn bezitter zijn. Schelpen, kralen en goud waren allemaal verzamelobjecten voordat ze later als geld werden gebruikt.
2. Oppotmiddel. Zodra het door voldoende mensen wordt gewaardeerd omwille van zijn bijzonderheden, zal geld worden herkend als een middel om waarde bij te houden en op te slaan. Naarmate een goed algemeen erkend wordt als een geschikt oppotmidel zal zijn koopkracht toenemen, aangezien meer mensen het voor dit doel willen verkrijgen. De koopkracht van een oppotmiddel zal uiteindelijk stabiel worden wanneer het op grote schaal verspreid is en de instroom van nieuwe mensen die ernaar verlangen als oppotmiddel af zal vlakken.
3. Ruilmiddel. Wanneer geld volledig gevestigd is als een oppotmiddel zal zijn koopkracht stabiliseren. Als de koopkracht zich heeft gestabiliseerd, zullen de opportuniteitskosten van het gebruik van geld om transacties te voltooien dalen tot een niveau waarop het geschikt is voor gebruik als ruilmiddel. In de begindagen van bitcoin waren veel mensen zich niet bewust van de enorme opportuniteitskosten van het gebruik van bitcoins als ruilmiddel, in plaats van als beginnend oppotmiddel. Het beroemde verhaal van een man die 10.000 bitcoins (nu ongeveer $94 miljoen waard!) voor twee pizza’s ruilde illustreert deze verwarring.
4. Rekeneenheid. Wanneer geld op grote schaal wordt gebruikt als ruilmiddel zullen de prijzen van goederen in dit geld worden uitgedrukt. Dat wil zeggen, voor de meeste goederen zal er een ruilverhouding in termen van geld beschikbaar zijn. Het is een algemeen misverstand dat er tegenwoordig voor veel goederen bitcoinprijzen beschikbaar zijn.

Je zou bijvoorbeeld een kopje koffie met bitcoins kunnen kopen maar de vermelde prijs zal geen echte bitcoinprijs zijn. Het is eerder de door de handelaar gewenste europrijs vertaald in bitcoin tegen de huidige EUR/BTC wisselkoers.

Als de prijs van bitcoin tegenover de euro zou dalen, zou het aantal door de handelaar gevraagde bitcoins evenredig toenemen. Alleen wanneer handelaren bereid zijn om bitcoins te accepteren voor betaling zonder rekening te houden met de bitcoinwisselkoers ten opzichte van fiatvaluta, kunnen we bitcoin echt als een rekeneenheid gaan beschouwen.

Monetaire goederen die nog geen rekeneenheid zijn, kunnen worden beschouwd als “gedeeltelijk gemonetariseerd”. Vandaag de dag vervult goud zo’n rol, omdat het een oppotmiddel is, maar door overheidsinterventie van zijn status als ruilmiddel en rekeneenheid is ontdaan. Het is ook mogelijk dat het ene goed de rol van ruilmiddel vervult en het andere goed de andere rollen. Dit is typisch het geval in landen met disfunctionele regeringen zoals Argentinië of Zimbabwe. In zijn boek Digital Gold schrijft Nathaniel Popper:

In Amerika vervult de dollar naadloos de drie functies van geld: een oppotmiddel, een rekeneenheid en een ruilmiddel. In Argentinië daarentegen werd de peso gebruikt als ruilmiddel — voor dagelijkse aankopen — maar niemand gebruikte de peso als oppotmiddel. Het sparen in de peso was gelijk aan het weggooien van geld. Dus mensen ruilden alle peso’s die ze wilden sparen in voor dollars, waardoor hun waarde beter bewaard bleef dan de peso. Omdat de peso zo volatiel was, herinnerden mensen de prijzen meestal in dollars, die een betrouwbaardere rekeneenheid boden.

Bitcoin bevindt zich momenteel in de overgang van de eerste fase van monetarisering naar de tweede fase. Het zal waarschijnlijk enkele jaren duren voordat bitcoin overgaat van een beginnend oppotmiddel naar een echt ruilmiddel en de weg die het bewandelt om daar te komen is nog steeds vol risico en onzekerheid.

Opvallend is dat dezelfde overgang voor goud vele eeuwen duurde. Niemand heeft gedurende zijn leven de realtime monetarisering van een goed kunnen observeren, zoals nu gebeurt met Bitcoin, dus er is weinig ervaring met de weg die deze monetarisering zal bewandelen.

Padafhankelijkheid

Gedurende het monetariseringsproces zal de koopkracht van de monetaire goederen stijgen. Velen hebben opgemerkt dat de toegenomen koopkracht van Bitcoin op een “bubbel” lijkt. Hoewel deze term vaak minachtend wordt gebruikt om te suggereren dat Bitcoin ernstig overgewaardeerd is, is hij onbedoeld wel degelijk van toepassing.

Een kenmerk dat alle monetaire goederen gemeen hebben, is dat hun koopkracht groter is dan alleen door hun gebruikswaarde kan worden gerechtvaardigd. Veel historische gelden hadden immers geen enkele gebruikswaarde. Het verschil tussen de koopkracht van een monetair goed en de wisselkoerswaarde die het zou kunnen afdwingen vanwege zijn intrinsieke nut kan worden beschouwd als een “monetair premium”.

Wanneer een monetaire goed door de fases van monetarisering (vermeld in bovenstaande tekst) gaat, dan zal het monetair premium stijgen. Dit premium beweegt zich echter niet in een rechte, voorspelbare lijn. Een goed X dat wordt gemonetariseerd kan concurrentie lijden van een ander goed Y dat geschikter is als geld waardoor en het monetaire premium van X volledig kan dalen of verdwijnen. Het monetaire premium van zilver verdween bijna volledig in de late 19e eeuw toen regeringen over de hele wereld grotendeels zilver als geld vervingen door goud.

Zelfs bij gebrek aan externe factoren zoals overheidsinterventie of concurrentie van andere monetaire goederen, zal het monetaire premium voor een nieuw geld geen voorspelbare weg volgen. Econoom Larry White merkte op dat:

het probleem met het verhaal van [de]bubbel is natuurlijk dat het verenigbaar is met om het even welke prijsevolutie, en dus geen verklaring biedt voor enige specifieke prijsevolutie.

Het proces van monetarisering is speltheoretisch; elke marktdeelnemer probeert te anticiperen op de geaggregeerde vraag van andere deelnemers en daarmee op het toekomstige monetaire premium. Omdat het monetaire premium niet gebaseerd is op enig inherent nut, hebben marktdeelnemers de neiging om af te gaan op vroegere prijzen wanneer zij bepalen of een monetair goed goedkoop of duur is en of zij het willen kopen of verkopen. Het verband tussen de huidige vraag en de prijzen in het verleden staat bekend als “padafhankelijkheid” en is misschien wel de grootste bron van verwarring bij het begrijpen van de prijsontwikkelingen van monetaire goederen.

Wanneer de koopkracht van een monetair goed stijgt met toenemende adoptie, verschuiven de marktverwachtingen van wat “goedkoop” en “duur” is dienovereenkomstig. En dus, wanneer de prijs van een monetair goed crasht, kunnen de verwachtingen verschuiven naar een algemene overtuiging dat eerdere prijzen “irrationeel” waren of te overdreven. De padafhankelijkheid van geld wordt geïllustreerd door de woorden van de bekende fondsmanager van Wall Street, Josh Brown:

Ik kocht [bitcoins]voor ongeveer $2300 en de prijs verdubbelde onmiddellijk. Toen begon ik te zeggen: “Ik kan er niet nog meer kopen,” toen de prijs verder steeg, hoewel dat een verankerde mening was die op niets anders gebaseerd was dan de prijs waar ik ze oorspronkelijk voor kocht. Toen de prijs tijdens de afgelopen week daalde als gevolg van een Chinese onderdrukking op de beurzen, begon ik tegen mezelf te zeggen: “O goed, ik hoop dat de prijs crasht zodat ik er meer kan kopen.”

De waarheid is dat de begrippen “goedkoop” en “duur” in wezen betekenisloos zijn voor monetaire goederen. De prijs van een monetair goed is geen weerspiegeling van de cashflow of hoe nuttig het is, maar een maatstaf voor de mate waarin het wordt geadopteerd voor de verschillende rollen van geld.

Een verdere complicatie van de padafhankelijkheid van geld is het feit dat marktdeelnemers niet alleen optreden als onpartijdige waarnemers, die proberen te kopen of verkopen in afwachting van toekomstige bewegingen van het monetaire premium, maar ook optreden als actieve evangelisatoren.

Aangezien er geen objectief correct monetair premium bestaat, is het effectiever om de superieure eigenschappen van een monetair goed aan te prijzen dan het geval is voor een regulier goed, waarvan de waarde uiteindelijk verankerd is in de kasstroom of de vraag ernaar. De religieuze ferventheid van de deelnemers aan de bitcoinmarkt is te zien op verschillende online forums waar de eigenaars actief de voordelen van Bitcoin en de rijkdom die kan worden verdiend door erin te investeren promoten. Leigh Drogen stelt, na het observeren van de bitcoinmarkt:

U herkent dit als een religie — een verhaal dat we elkaar allemaal vertellen en waarover we het eens zijn. De adoptiecurve waaraan we zouden moeten denken bij Bitcoin is die van religie. Deze is bijna perfect — zodra iemand besluit om deel te nemen, vertellen ze dit aan iedereen en gaan evangeliseren. Vervolgens nemen hun vrienden ook deel en beginnen ook zij te evangeliseren.

Terwijl de vergelijking met religie Bitcoin een aura van irrationeel geloof kan geven, is het voor de individuele eigenaar volkomen rationeel om te evangeliseren voor een superieur monetair goed zodat de samenleving als geheel het ook al zal gaan aanvaarden. Geld fungeert als basis voor alle handel en als spaargeld, waardoor de invoering van een superieure vorm van geld enorme multiplicatorische voordelen heeft voor de welvaartscreatie voor alle leden van een samenleving.

De vorm van monetarisering

Hoewel er geen a priori regels zijn over het pad dat een monetair goed zal bewandelen wanneer het gemonetariseerd wordt, is er een opmerkelijk patroon ontstaan in de relatief korte geschiedenis van de monetarisering van Bitcoin. De prijs van Bitcoin lijkt een fractaal patroon van toenemende grootte te volgen, waarbij elke iteratie van de fractaal overeenkomt met de klassieke vorm van een Gartner hypecyclus.

In zijn artikel over de Speculatieve Bitcoinadoptie/Prijstheorie stelt Michael Casey dat de groeiende Gartner hypecycli de fasen vertegenwoordigen van een standaard S-curve van adoptie die door vele transformatieve technologieën werd gevolgd gedurende het proces waarin ze binnen de samenleving geadopteerd werden.

Elke Gartner hypecyclus begint met een uitbarsting van enthousiasme voor de nieuwe technologie, en de prijs wordt opgedreven door de marktdeelnemers die in die iteratie “bereikbaar” zijn. De vroegste kopers in een Gartner hypecyclus hebben doorgaans een sterke overtuiging over het transformatieve karakter van de technologie waarin ze investeren. Uiteindelijk bereikt de markt een crescendo van enthousiasme wanneer het aanbod van nieuwe deelnemers die in de cyclus bereikt kunnen worden uitgeput raakt en de koop gedomineerd raakt door speculanten die meer geïnteresseerd zijn in snelle winst dan in de onderliggende technologie.

Na de piek van de hypecyclus dalen de prijzen snel en wordt het speculatieve enthousiasme vervangen door wanhoop, publieke hoon en het gevoel dat de technologie eigenlijk helemaal niet transformatief was. Uiteindelijk bereikt de prijs een plateau waar de oorspronkelijke investeerders met hun sterke overtuiging gezelschap krijgen van een nieuwe groep die in staat waren om de pijn van de crash te weerstaan en die het belang van de technologie inzien.

Het plateau blijft voor langere tijd bestaan en vormt, zoals Casey het noemt, een “stabiele, saaie laagte”. Tijdens het plateau zal de publieke belangstelling voor de technologie weliswaar afnemen, maar de technologie zelf verder ontwikkeld worden en de groep mensen die er sterk in geloven langzaam groeien. Dit vormt de basis voor de volgende iteratie, als externe waarnemers erkennen dat de technologie niet verdwijnt en dat investeren in de hypecyclus misschien niet zo riskant is als het leek tijdens de crashfase van de cyclus. De volgende iteratie van de hypecyclus brengt een veel grotere groep gebruikers met zich mee en is veel groter van omvang.

Slechts zeer weinig mensen die deelnemen aan een iteratie van een Gartner hypecyclus zullen correct de hoge prijzen in die cyclus anticiperen. Prijzen bereiken doorgaans niveaus die voor de meeste beleggers in het beginstadium van de cyclus absurd lijken. Wanneer de cyclus eindigt wordt de crash door de media veelal aan een of andere populaire oorzaak toegeschreven. Hoewel de genoemde oorzaak (zoals een probleem op een bitcoinbeurs) een belangrijke gebeurtenis kan zijn, is deze toch niet de fundamentele reden voor het einde van de cyclus. Gartner hypecycli eindigen vanwege een uitputting van marktdeelnemers die bereikbaar zijn in de cyclus.

Het is veelzeggend dat goud het klassieke patroon volgde van een Gartner hypecyclus van eind jaren zeventig tot begin jaren 2000. Men zou kunnen speculeren dat de hypecyclus een inherente sociale dynamiek is van het monetisatieproces.

Gartner cycli

Sinds de start van de eerste beurskoers in 2010 heeft de bitcoinmarkt vier belangrijke Gartner hypecycli gekend. Achteraf kunnen we nauwkeurig het prijsbereik van eerdere hypecycli in de bitcoinmarkt identificeren. We kunnen ook kwalitatief de groep investeerders identificeren die geassocieerd werden met elke iteratie van voorgaande cycli.

$0-$30 (2009-juli 2011): De eerste hypecyclus in de bitcoinmarkt werd gedomineerd door cryptografen, computerwetenschappers en cypherpunks die al voorbereid waren om het belang van de baanbrekende uitvinding van Satoshi Nakamoto te begrijpen en die pioniers waren in het vaststellen dat het bitcoinprotocol vrij was van technische gebreken.

$30-$250 (juli 2011-april 2013): De tweede cyclus trok zowel vroege gebruikers van nieuwe technologie aan als een gestage stroom van ideologisch gemotiveerde investeerders die verblind werden door het potentieel van een staatloos geld. Libertariërs als Roger Ver werden aangetrokken tot Bitcoin omwille van de anti-establishmentactiviteiten die mogelijk zouden worden als de ontluikende technologie op grote schaal zou worden toegepast. Wences Casares, een briljant en populair serieel ondernemer, maakte ook deel uit van de tweede bitcoin hypecyclus en raadde Bitcoin aan aan enkele van de meest vooraanstaande technologen en investeerders in Silicon Valley.

$250-$1100 (april 2013-december 2013): De derde hypecyclus zag de intrede van vroege particuliere en institutionele beleggers die bereid waren om de verschrikkelijk ingewikkelde en riskante liquiditeitskanalen waar bitcoin gekocht kon worden, te trotseren. De voornaamste bron van liquiditeit in de markt tijdens deze periode was de in Japan gevestigde MtGox-beurs die werd geleid door de berucht incompetente en frauduleuze Mark Karpeles, die later een gevangenisstraf kreeg voor zijn rol in de ineenstorting van de beurs.

Het is de moeite waard om op te merken dat de prijsstijging van Bitcoin tijdens de eerder genoemde hypecycli grotendeels gelinkt werd met een toename van de liquiditeit en het gemak waarmee beleggers bitcoins konden kopen.

In de eerste hypecyclus waren er geen beurzen beschikbaar en was de aankoop van bitcoins voornamelijk mogelijk door mining of directe uitwisseling met iemand die al eerder bitcoins had verkregen. In de tweede hypecyclus kwamen rudimentaire beurzen tot stand, maar het verkrijgen en beveiligen van bitcoins van deze beurzen bleef te complex voor iedereen behalve de technologisch meest geraffineerde investeerders.

Zelfs in de derde hypecyclus bleven er nog aanzienlijke hindernissen bestaan voor investeerders om geld over te maken naar MtGox om bitcoins te verwerven. Banken waren terughoudend om met de Mtgox beurs samen te werken en externe verkopers die de overdracht faciliteerden waren vaak incompetent, crimineel of beide. Verder verloren velen die er wel in slaagden om geld over te maken naar MtGox uiteindelijk toch hun geld toen de beurs werd gehackt en later gesloten.

Pas na de ineenstorting van de MtGox-beurs en een twee jaar durende windstilte in de marktprijs van Bitcoin werden volwassen en diepe bronnen van liquiditeit ontwikkeld; voorbeelden hiervan zijn gereguleerde beurzen zoals GDAX en OTC-makelaars zoals Cumberland mining. Tegen de tijd dat de vierde hypecyclus in 2016 begon, was het voor retailbeleggers relatief gemakkelijk om bitcoin te kopen en veilig te stellen.

$1100–$19600? (2014–?): Op het moment van schrijven ondergaat de Bitcoin-markt haar vierde grote hypecyclus. Deelname aan de huidige hypecyclus wordt gedomineerd door wat Michael Casey omschreef als de “vroege meerderheid” van particuliere en institutionele beleggers.

Nu de bronnen van liquiditeit zijn verdiept en volwassen zijn geworden, hebben grote institutionele beleggers de mogelijkheid om via gereguleerde termijnmarkten deel te nemen. De beschikbaarheid van een gereguleerde termijnmarkt effent de weg voor de oprichting van een Bitcoin ETF die vervolgens de “late meerderheid” en “achterblijvers” in de volgende hypecycli zal lokken.

Hoewel het onmogelijk is om de exacte omvang van de huidige hypecyclus te voorspellen, zou het redelijk zijn om te veronderstellen dat de cyclus een hoogtepunt tussen $20.000 tot $50.000 dollar zal bereiken. Veel hoger dan dit bereik en Bitcoin zou een aanzienlijk deel van de volledige marktkapitalisatie van goud omvatten (goud en Bitcoin zouden gelijkwaardige marktkapitalisaties hebben bij een bitcoinprijs van ongeveer $380.000 op het moment van dit schrijven). Een aanzienlijk deel van de marktkapitalisatie van goud komt van de vraag van centrale banken, en het is onwaarschijnlijk dat centrale banken of natiestaten aan deze specifieke hypecyclus zullen deelnemen.

Toetreding van natiestaten

De laatste Gartner hypecyclus van bitcoin zal beginnen wanneer natiestaten het gaan verzamelen als onderdeel van hun deviezenreserves. De marktkapitalisatie van Bitcoin is momenteel te klein om als levensvatbare toevoeging aan de reserves van de meeste landen te kunnen worden beschouwd. Echter, naarmate de interesse in de particuliere sector toeneemt en de kapitalisatie van Bitcoin de 1 biljoen dollar nadert, zal het voor de meeste staten liquide genoeg worden om tot de markt toe te betreden.

De beslissing van de eerste staat om officieel bitcoins aan zijn reserves toe te voegen zal waarschijnlijk zorgen voor een stormloop van andere die dit voorbeeld zullen volgen. De staten die als eersten Bitcoin invoeren, zouden het grootste voordeel voor hun balansen zien als Bitcoin uiteindelijk een mondiale reservevaluta zou worden. Helaas zullen het waarschijnlijk de staten met de sterkste uitvoerende machten zijn — dictaturen zoals Noord-Korea — die de snelste stap zullen zetten in het accumuleren van bitcoins. De onwil om dergelijke staten toe te laten hun financiële positie te verbeteren en de inherente zwakke uitvoerende machten van de Westerse democratieën zullen ervoor zorgen dat zij achterop raken bij het accumuleren van bitcoins voor hun reserves.

Het is een grote ironie dat de VS momenteel één van de landen is die het meest openstaan in zijn regelgevende positie ten opzichte van bitcoin, terwijl China en Rusland de meest vijandige landen zijn. De VS loopt nochtans het grootste nadeel qua geopolitieke positie in het geval dat bitcoin de dollar als mondiale reservevaluta zou vervangen.

In de jaren zestig bekritiseerde Charles de Gaulle het “exorbitante privilege” dat de Verenigde Staten genoot van de internationale monetaire orde die zij met het Bretton Woods akkoord in 1944 had gecreëerd. De Russische en Chinese regeringen hebben de geostrategische voordelen van bitcoin als reservevaluta echter nog niet ingezien en zijn momenteel bezorgd over de gevolgen die dit kan hebben voor hun interne markt.

als De Gaulle in de jaren zestig, die naar aanleiding van het exorbitante privilege van de VS dreigde de klassieke goudstandaard te herstellen, zullen de Chinezen en Russen na verloop van tijd de voordelen gaan inzien van een grote reservepositie in een niet-soeverein oppotmiddel. Aangezien de grootste concentratie van bitcoin-miners zich in China bevind, heeft de Chinese staat al een duidelijk voordeel in zijn potentieel om bitcoins aan zijn reserves toe te voegen.

De VS ziet zichzelf als natie van vernieuwers, met Silicon Valley als kroonjuweel van de Amerikaanse economie. Tot nu toe is Silicon Valley de dominante partij geweest in het gesprek met regelgevers over de positie die zij ten opzichte van Bitcoin moeten innemen. De bankensector en de Federal Reserve van de VS beginnen echter eindelijk de existentiële bedreiging die Bitcoin vormt voor het Amerikaanse monetaire beleid te begrijpen, mocht het een mondiale reservevaluta zou worden. The Wall Street Journal, bekend als een spreekbuis van de Federal Reserve, publiceerde een commentaar op de bedreiging die Bitcoin vormt voor het Amerikaanse monetaire beleid:

Er is nog een ander gevaar, misschien nog wel ernstiger vanuit het oogpunt van de centrale banken en toezichthouders: bitcoin zou ook niet kunnen crashen. Als de speculatieve ijver voor de cryptocurrency slechts de voorloper is van het wijdverbreide gebruik ervan als alternatief voor de dollar, zal dit het monopolie van de centrale banken op geld bedreigen.

In de komende jaren zal er een grote strijd ontstaan tussen ondernemers en vernieuwers in Silicon Valley, die zullen proberen bitcoin vrij te houden van staatscontrole, en de bankensector en centrale banken, die alles zullen doen wat in hun vermogen ligt om bitcoin te reguleren om te voorkomen dat hun industrie en hun privileges op het gebied van gelduitgifte in het gedrang komen worden verstoord.

De overgang naar een ruilmiddel

Een monetair goed kan niet uitgroeien tot een algemeen aanvaard ruilmiddel (de standaard economische definitie van “geld”) voordat het op grote schaal wordt gewaardeerd, om de tautologische reden dat een niet-gewaardeerd goed niet in ruil zal worden geaccepteerd. In het proces waarin een monetair goed op grote schaal gewaardeerd begint te worden en dus uitgroeit tot oppotmiddel, neemt de koopkracht van dat monetair goed toe, waardoor er een opportuniteitskost ontstaat wanneer je het als ruilmiddel gebruikt om iets anders te bemachtigen. Pas wanneer de opportuniteitskosten van het uitgeven van een oppotmiddel tot een voldoende laag niveau dalen, kan het goed uitgroeien tot een algemeen aanvaard ruilmiddel.

Meer bepaald is een monetair goed pas geschikt als ruilmiddel wanneer de som van de opportuniteitskosten en de transactiekosten van het gebruik ervan in een ruil lager is geworden dan de kosten van diezelfde ruil zonder het gebruikt van dat monetair goed.

In een samenleving kan de overgang van een oppotmiddel naar een ruilmiddel zelfs plaatsvinden wanneer het monetaire goed nog in koopkracht aan het toenemen is omdat de transactiekosten van ruilhandel extreem hoog zijn. In een ontwikkelde economie, waar de transactiekosten laag zijn, is het ook mogelijk een opkomend en snelgroeiend oppotmiddel, zoals Bitcoin, als ruilmiddel te gebruiken, zij het in zeer beperkte mate. Een voorbeeld hiervan is de illegale drugsmarkt, waar kopers bereid zijn de mogelijkheid om bitcoins aan te houden opgeven om zo het aanzienlijke risico van het kopen van de drugs met fiatvaluta te minimaliseren.

In een ontwikkelde samenleving bestaan er echter grote institutionele belemmeringen voor een beginnend oppotmiddel om uit te groeien tot een algemeen aanvaard ruilmiddel. Staten gebruiken belastingen als een krachtig middel om ervoor te zorgen dat hun overheidsgeld niet door concurrerende monetaire goederen vervangen zal worden. Overheidsgeld geniet niet alleen het voordeel van een constante bron van vraag, omdat belastingen alleen daarin kunnen worden afgedragen, maar concurrerende monetaire goederen worden ook belast wanneer zij tegen een toegenomen waarde worden verhandeld. Deze laatste vorm van belastingheffing leidt tot aanzienlijke frictie bij het gebruik van een oppotmiddel als ruilmiddel.

Het handicappen van monetaire goederen die vanuit de markt zijn ontstaan vormt echter geen onoverkomelijke belemmering voor hun adoptie als algemeen aanvaard ruilmiddel. Als het geloof verloren gaat in een soeverein geld kan de waarde ervan instorten in een proces dat hyperinflatie wordt genoemd. Wanneer een overheidsgeld hyperinflateert, zal zijn waarde eerst instorten ten opzichte van de meest liquide goederen in de samenleving, zoals goud of buitenlands geld zoals de Amerikaanse dollar, als die beschikbaar zijn. Wanneer er geen liquide goederen beschikbaar zijn of het aanbod ervan beperkt is, zal een geld dat hyperinflatie aan het ondergaan is instorten ten opzichte van echte goederen zoals vastgoed en grondstoffen. Het archetypische beeld van hyperinflatie is een supermarkt met lege schappen, terwijl consumenten de snel afnemende waarde van het geld van hun land ontvluchten.

Uiteindelijk, wanneer bij hyperinflatie het geloof in de munteenheid volledig verloren gaat, zal een overheidsgeld door niemand meer geaccepteerd worden en zal de samenleving overgaan tot ruilhandel of zal de monetaire eenheid volledig door een ander ruilmiddel vervangen worden. Een voorbeeld hiervan was de vervanging van de Zimbabwaanse dollar door de Amerikaanse dollar. De vervanging van een overheidsgeld door een buitenlands geld wordt bemoeilijkt door de schaarste aan buitenlands geld en het ontbreken van buitenlandse bankinstellingen die liquiditeit kunnnen verschaffen.

De mogelijkheid om bitcoins met gemak over de landgrenzen te verzenden en het ontbreken van een bankstelsel maken bitcoin een ideaal monetair goed om te verwerven voor mensen die lijden onder hyperinflatie. De komende jaren zal bitcoin een steeds populairdere vluchtoptie worden voor wereldwijde spaarders om naartoe te vluchten, omdat fiat-valuta hun historische trend naar uiteindelijke waardeloosheid zullen blijven volgen. Wanneer mensen het geld van een natie op hebben gegeven ten faveure van bitcoin , zal bitcoin in de samenleving zijn uitgegroeid van een naar een algemeen aanvaard ruilmiddel. Daniel Krawisz bedacht de term “bitcoinisering” om dit proces te beschrijven.

Deel 4…

Deel 4 van dit artikel wordt morgen gepubliceerd en gelinkt via Twitter (volg mij). In deel 4, zal ik een aantal van de belangrijkste argumenten tegen Bitcoin bespreken en aangeven waarom deze incorrect zijn als we ze begrijpen in termen van het economische raamwerk dat in delen 1, 2 en 3 van dit artikel uiteengezet werd. Ook zal ik enkele reële risico’s bespreken waar Bitcoin mee te maken zou kunnen krijgen op zijn pad naar volledige monetarisering.

Deel 2 van dit artikel.

Erkenning

Dit artikel is door Wim vriendelijk vertaald in het Nederlands (zijn originele vertaling is hier te vinden). Wim heeft een non-profit educatieve / nieuwswebsite gerelateerd aan Bitcoin voor de Nederlandse gemeenschap.